Kıymetli okuyucularım, milletçe yaşadığımız üzücü olayların temelinde Aytan gerçek, gaflet veya iyi niyetten dolayı “kurtlara kuzuları teslim etme zaafıdır.” Bazen de eğitilmiş kutlar kuzu postuna bürünmeyi sanat edinmişlerdir. Tıpkı iktidardan yana olup meclis üyesi seçildikten sonra imar komisyonu başkanı olmaları gibi. Tıpkı sahip oldukları siyasi imkanları ve siyasi gücü çıkar, menfaat ve rant için kullananlar gibi. Burada aklıma rahmetli bir hocamın anlattığı şu kıssa geliyor. Birbirine rakip 2 zengin adam. İkisinin de koyun sürüleri var. Birisi çok dürüst olan adamın sürülerinden her gün beş on koyun telef olur. Çoban tedirgindir. Tüfeğini alır ve sürüyü gözetlemeye başlar. Bakar ki çok çevik bir hareketle 1 koyun diğer beş on koyunu boğuyor. Tetiğe basar ve haini vurur. Yanına gittiğinde kuzu postuna bürünmüş bir kurt görür ve onu ibreti âlem için yolun kenarında bir ağaca asar. Görenler, “Vay nankör, hain çoban, utanmadan koyunu asmış” derler ve adama haber verirler. Sürü sahibi gelir ve manzarayı görünce tekme tokat çobanı döver. Zavallı çoban bir ara kendisine gelir ve “ağam indirin de görün. O koyun değil kuzu postuna bürünmüş bir kurt” der. Ağa söyleneni yapar. Manzarayı görünce çobana hitaben: “Evladım beni affet, beni bağışla, hakkını helal et” der. Çoban ağlayarak: “Ağam, hakkım helal olsun da benim yediğim sopanın ve tekmelerin durumu ne olacak” der. Kıskanç ve ahlaksız kişinin intikam için bir kurdu eğiterek dürüst ağanın sürüsüne kattığı anlaşılır.

Kıymetli okuyucularım, ölen bunca insanın, yaralanan binlerce kişinin, telef olan malların durumu ne olacak? Para uğruna siyasi ve politik ayaklara bürünerek rant peşinde koşan hainlerin cezasını kim verecek? Onlara göz yumanlardan kim hesap soracak? Bu kaçıncı baskı, kaçıncı namussuzluk diye sormak gerekmez mi? Millet olup bitenleri görüyor. Asıl suçlular yanlışlara göz yumanlardır.