Sakın ola ki “Hocam çok ağır yazmışsın, insanlardan böyle çirkin, hayvanlardan daha aşağılık tipler çıkar mı diye bana asla sitem etmeyin. Araf suresinin 179. Ayetinde Rabbimiz öyle buyuruyor. Aynı surenin 174-175-176-177 ayetleri de bu konuda çok anlamlıdır. Gelin beraberce okuyalım. “Ant olsun biz, cinler ve insanlardan, kalpleri olup da bunlarla anlamayan, gözleri olup da bunlarla görmeyen, kulakları olup da bunlarla işitmeyen birçokları cehennem için var ettik. İşte bunlar hayvanlar gibidirler. Hatta onlardan daha da aşağıdırlar. İşte bunlar gafillerin ta kendileridir.” Araf suresi ayet 178. Burada sözü edilen kimseler, yani hayvandan daha aşağılık olan kişiler, kendilerine verilen bu müthiş yetenekleri kötü ve kötüye kullandıkları için cehennemlik olmuşlardır. Dikkat edilirse burada makamdan, mevkiden, maldan, mülkten bahsedilmiyor. Ayı surenin 174’üncü ayetinde Hakka (hakikate) dönsünler diye ayetlerimizi böylece ayrı ayrı açıklıyoruz” denilmektedir. 175’inci ayet ise “Kendilerine ayetlerimizi verdiğimiz (delillerimizi sunduğumuz) halde, onlardan sıyrılıp (ayrılıp) da şeytanın kendisini peşine taktığı, bu yüzden de azgınlardan olan kimsenin haberini onlara anlattı.” Araf suresinin 176’ncı ayetinde ise şöyle buyurulmaktadır. “Dileseydik o ayetlerle onu elbette yüceltirdik. Fakat o, dünyaya saplanıp kaldı da kendi heva ve hevesine uydu. Onun durumu köpeğin durumu gibidir. Üzerine varsan da dilini sarkıtıp solur, kendi haline bıraksan da dilini sarkıtıp solur. İşte bu, ayetlerimizi yalanlayan toplumun durumudur. Şimdi onlara bu olayları anlat ki düşünsünler.”
Yüce Rabbimiz Kuran-ı Kerim’de birçok konuyu anlatırken akli delilleri kullanmaya teşvik etmiştir. Onun için Kuran’da yaklaşık ‘e yakın ayette “Akledin, düşünün, tefekkür edin, uyanın, kendinize gelin, dikkat edin” Şeklinde uyarılar mevcuttur. Akıl ve ilim doğruluğu, iyiliği, adaleti, dürüstlüğü, paylaşmayı, güzel ahlaklı olmayı gerektirir. Akıl ve ilim kandırmak, aldatmak, çalmak, yalan konuşmak, soymak ve hırsızlık yapmak için değildir. İşte çalanlar, soyanlar, yolsuzluk yapanlar gözleriyle hakikati görmeyen, kulaklarıyla hakikati duymayan iki ayaklı hayvanlar gibidirler. Belki de onlardan daha alçaktırlar. Burada ölçü makam, mevki, şöhret, mal, mülk değildir. Ölçü doğruluk ve adalettir.