Tabii ki de korkuların çok çeşitleri vardır. Örneğin, Korku deyince fobilerimiz akla geliyor, uçağa binememe, asansörde karanlıkta kalmak, depremi yaşamak, aşağılanmak, küçük görülmek bir takım korkularımızdır. Bizler yetişkin olduğumuz için bu korkuları daha kolay atlatabilir Fakat küçük çocuklarda, bu durum aynı değildir. Aslında bu korkuların çoğu çocukluk döneminde başlamaktadır.

Eğer ki biz bu korkulara erken müdahale edemediğimiz takdirde, bu Korkular bizimle birlikte ergenlik çağına kadar ilerleyebilir ve hayatımızı oldukça zorlaştırabilir. Örneğin, Bazen bizler ebeveyn olarak çocuklarımızı korkutarak zorlayarak adeta tehdit ederek kurallar koyabiliyoruz, bunlarda bizim Küçük yaşlarda ailemizden yetiştirilmiş olduğumuz fobilerimiz olarak da düşünülebilir. Çok yanlış davranışlardır. Fobilerimiz dediğimiz bu Korkular da Bizleri gerçek hayatta çok büyük sıkıntılara neden oluyor. Bunlar, Sosyal hayatımızı etkiler, Kendimize karşı özgüvenimizi kaybetmemize neden olur, hayatımız devamlı sıkıntılı bir dönem haline gelmiş olmasına neden olur. Bazen de insanlar evlilik konusunda da kendilerini sıkıntıya sokmuş olabiliyorlar, evlilikten korkmalar kaçışlar, sorumluluk alamamaktan bile korkanlar oluyor.  Bence sorumluluk duygusu, çok erken yaşlarda görülmesi gereken bir duygudur. En büyük korku ise yaşamaya cesaret edemediğimiz durumlarda ortaya çıkan ölüm korkusudur.

Aslında her türlü Korkumuz beynimizde başlıyor sonra hayatımızı kuşatan bir sorun haline geliyor bana göre Öncelikle korkunun ne olduğunu bilerek hareket etmemiz gerekiyor kendimizle Yüzleşmemizden güzel durumdur. Hatta Tam tersine korkunun üzerine gitmemiz gerekiyor Belki de bu korktuğumuz şey bizlerin çok da abartı yaptığımız durumlar da olabiliyor kendimizle yüzleşerek ve de beynimizi kullanarak her türlü korkunun üstesinden gelebileceğini de inanıyorum saygılar sunuyorum.